جریمه (مفردات‌نهج‌البلاغه)جریمه، یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای جنایت، گناه و عقاب که حضرت علی (علیه‌السلام) در نامه‌ای به امام مجتبی (صلوات‌الله‌علیه) این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیجریمه، به معنای جنایت، گناه و عقاب آمده است. ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) در نامه‌ای به امام مجتبی (علیه‌السلام) می‌نویسد: «و اعلم انّ الذی بیده خزائن السموات و الارض ... لم یناقشک بالجریمة و لم یؤیسک من الرحمة. جمع این واژه «جرائم» است؛ چنان‌که در خطبه ۸۷، و ... آمده است. واژه «متجرّم» به معنای مدّعی جرم،آمده است. چنان‌که امام (علیه‌السلام) به آن کسی که دنیا را مذمت می‌کرد، فرمود: «... أَنْتَ الْمُتَجَرِّمُ عَلَیْهَا أَمْ هِیَ الْمُتَجَرِّمَهُ عَلَیْکَ؟» ۳ - پانویس
۴ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جریمه»، ص۲۱۳. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|